Ervaringsverhalen

GOUDEN RANDJE

door Johan, 20 mei 2023

Als er een belmoment is, baal ik wel eens. Soms heb ik niet veel zin. Maar dan denk ik, ach, die 10 minuten, kan best even. Dus geef ik aan dat onze Vrolijke Vriendin mij mag bellen om 10:00 als ik mijn kruidentheetje drink. Ik weet immers dat ze het alleen maar vraagt als het echt nodig is.

Dan belt onze Vrolijke Vriendin mij op afgesproken tijd en hebben we een fantastisch gesprek.
De tijd staat even stil. Ik kan me laten verrassen en raken. Wat een cadeau.

Als ik dan besef dat zij veel beter en sterker klinkt dan toen we begonnen, ben ik blij dat ik mezelf even over de drempel heb geholpen.

Mijn dag heeft een gouden randje!

"Het is wel jouw schuld dat ik me nu veel beter voel en er weer een tijdje tegen kan!"

Ja, onze vrolijke vriendin... ze ís me d'r één!
(om met Twentse humor te spreken)

GEK EIGENLIJK

door Sofie-Anne, 17 augustus 2023

Eigenlijk best gek... Ik zat zó met mijn eigen sores, dat ik dacht geen ruimte te hebben voor zoiets als dit. Maar de ervaring leert: door mezelf af en toe wat tijd te gunnen om samen met een ander even lekker te lachen, gaat het met mij ook veel beter.

Ik deed het voor een ander, maar ik hielp mezelf! 

Wat mij goed bevalt: ik geef zelf aan wanneer ik ruimte heb, als er om een belletje gevraagd wordt. Ik geef misschien 3x per maand aan dat ik gebeld mag worden.

Zelf hoef ik niet te vragen om een vrolijke babbel, maar het idee dat het kán als het nodig is, is toch wel fijn.

Ik verbaas me er telkens weer over: ik doe het voor een ander, maar het is eigenlijk totaal gelijkwaardig.
Voelt goed.

WAT EEN WONDER !

door Vrolijke Vriendin, 18 augustus 2023

Nou, ik ben dus die 'Vrolijke vriendin' voor wie dit allemaal begonnen is...
Telkens 90-120 minuten wachten bij De Luisterlijn is echt niet fijn. Helemaal als je niet zo makkelijk kunt volhouden wat er in je lijf niet goed gaat, maar waar geen medicijn bij helpt.

Afgelopen week had ik 3 dagen achtereen veel babbelsteun nodig. Om mijn dierbaren te ontlasten, bel ik naar De Luisterlijn. Maar van de 8 pogingen om hen te bereiken, verspreid over 3 dagen, heb ik 1x na 5 minuten contact gekregen, 3x na 1,5 uur wachten, en 3x is het helemaal niet gelukt. Ik wachtte 2x 2 uur voor niks! En 1x sloeg de verbinding af toen ik nét in contact was. En 1x was er verbinding en hoorde ik alleen gekraak en 'beweging', zeg maar, maar niemand zei iets. Toen was ie weg.
In mijn vriendenkring is het gelukt om toch nog telefoontjes voor elkaar te krijgen en zo heb ik het gered. Maar we wilden er iets op bedenken, en dat is nu het *Lach-Medicijn* geworden.

Wat een wonder dat ik daar op mijn manier aan heb mogen bijdragen!
Hierdoor ben ik niet alleen zelf beter geholpen, maar anderen ook!!!

De Luisterlijn medewerkers doen het prima, hoor, als je er eenmaal tussen komt. Ze zijn wel verrast als ik mijn gesprek begin met: "Mag ik u alstublieft wat mopjes vertellen? Lachen maakt endorfine aan, morfine is daarvan afgeleid en ik kan niet tegen medicijnen, en dit helpt mij wél!".
Nadat ik vragen afwimpel, als "wilt u iets vertellen over wat u heeft?", "moet er geen arts komen?" (als ik niet al te best meer klonk na te lang wachten), etc., kunnen we beginnen met lachen (al dan niet met mopjes).
In de afgelopen jaren vele, mooie gesprekken gevoerd met lieve, empathische vrijwilligers.🌹

Er draaide al een groepje vrienden om me op te vangen, alleen kunnen ze vaak niet. Om er mensen bij te vinden, zijn we meteen maar Lach-Medicijn begonnen...

Ik heb me jarenlang met veel liefde ingezet om mijn lijf gezonder te krijgen, en dat is nu bijna gelukt. Des te belangrijker dat er belletjes mogelijk blijven op de sporadische 'niet zo goede momenten', om die laatste stapjes naar 'zo goed als helemaal terug in de kracht met een goed functionerend lijf' ook nog te kunnen zetten.
Mede dankzij Lach-Medicijn gaat dat vast en zeker lukken!🍀